3 lipca 2019 Brak komentarzy admin Mama Fit , ,

Zdrowy tryb życia wpływa nie tylko na sferę fizyczną, ale także samopoczucie. Czym innym jest jednak regularny wysiłek fizyczny w stopniu umiarkowanym, a proces odchudzania. Po zdiagnozowaniu nadwagi lub otyłości należy poczynić kroki w stronę zrzucenia zbędnych kilogramów. Oczywiście nie chodzi o to, że grubsi ludzie są gorsi, ponieważ każdy ma prawo wyglądać jak chce i nie można za to piętnować. W grę wchodzą tu głównie względy zdrowotne, to właśnie dlatego warto dbać o linię. Istnieją uniwersalne, naturalne sposoby na zrzucenie wagi.

Najbardziej skuteczną metodą jest dieta, a w tym przypadku jadłospis niskokaloryczny. Z prostych praw fizyki wynika, że odchudzanie ma sens tylko wtedy, kiedy spożywamy mniej kalorii niż zużywamy. Jesteśmy wtedy na deficycie kalorycznym i wykorzystujemy zapas tłuszczu zgromadzony w organizmie, a w konsekwencji utraty wagi. Dobrym pomysłem jest skonsultowanie diety z lekarzem, czy aby na pewno takie posiłki nie zaszkodzą naszemu zdrowiu. W przypadku zaawansowanej otyłości nieodzowna będzie interwencja wykwalifikowanego dietetyka. Oprócz diety należy stosować ćwiczenia, głównie cardio nastawione pod spalanie tłuszczu. W internecie można znaleźć mnóstwo planów treningowych, zaś na półkach księgarni leży niezliczona ilość poradników poświęconych ćwiczeniom. Często nadwadze towarzyszy frustracja, poirytowanie, tudzież wstyd związany z wyglądem. Te negatywne emocje, skumulowane, mogą doprowadzić do nieszczęścia, którego ryzyko wystąpienia często bagatelizujemy.

Wspomnienie bardziej puszystej sylwetki, a także krytyki ze strony otoczenia nieraz popycha młodzież lub dorosłych w ramiona zaburzeń odżywiania. Anoreksja czy bulimia to choroby o podłożu psychicznym. Chodzi w nich głównie o to, że osoby mające wagę odpowiednią dla ich wzrostu uważają się za obrzydliwie tłustych. Anoreksja to choroba, która prowadzi do ekstremalnego wychudzenia organizmu, ponieważ pacjent cierpiący na takie zaburzenie je bardzo mało, prawie wcale. Natomiast człowiek chory na bulimie najpierw obżera się do granic swoich możliwości, a później prowokuje wymioty. To rzecz jasna nie wszystkie zaburzenia, gdyż jest ich bardzo dużo, ale te dwa są właściwie najpowszechniejsze, a jednocześnie przeraźliwie groźne. W obu przypadkach nie obejdzie się bez konsultacji z psychiatrą, a następnie terapii, której długość jest ściśle zależna od stopnia zaawansowania choroby. Dla pacjentów cierpiących na zaburzenia odżywiania perspektywa zawęża się tylko do dbania o sukcesywne tracenie kilogramów. Taka przerażająca psychoza, łzy i gniew to codzienność dla anorektyków.

Wyniki badań potwierdzają, że wskaźnik samobójstw wśród takich osób jest wysoki. Nasuwa się pytanie- jak zapobiegać takim chorobom? Kluczowe jest uświadamianie dzieci i młodzieży o konsekwencjach niejedzenia oraz przedstawianie zasad prawidłowego odżywiania, zachęcanie do codziennego wysiłku fizycznego, a także pokazanie kiedy zaczyna się otyłość i jak rozsądnie z nią walczyć. Ponadto rodzice mają ogromny wpływ na psychikę dzieci, a więc to oni powinni tłumaczyć, rozmawiać z nimi i w miarę możliwości wspierać.